Cebula siedmiolatka
Rabarbar ogrodowy
Czy warto stosować nawozy zielone?
Czas zasiewów wreszcie nastał
Nasiona rabarbaru
Rabarbar jest rośliną wieloletnią, której częścią jadalną są grube, mięsiste ogonki liściowe. Zawiera spore ilości witaminy C a także umiarkowane ilości kwasu jabłkowego, który dobrze wpływa na przemianę materii. Ogonki liściowe rabarbaru wykorzystywane są na przetwory, kompoty, marmolady, soki i wina.
Rabarbar to popularna roślina w Polsce, która ma swoje korzenie w południowo-wschodniej Azji, gdzie dziko rośnie w górskich obszarach Tybetu i Chin. Wśród powszechnie uprawianych odmian rabarbaru wymienia się rabarbar ogrodowy, kędzierzawy i lekarski. Sezon uprawy jest ograniczony, zazwyczaj można go znaleźć w warzywniakach późną wiosną i na początku lata. Choć na naszych stołach często gości w postaci ciast i kompotów, wraz z rosnącą popularnością zdrowego odżywiania i sezonowych potraw, świeży rabarbar ponownie pojawia się na półkach sklepowych.
Nasiona rabarbaru najlepiej sadzić między wrześniem a październikiem, chociaż można to zrobić także w marcu. Regularne odchwaszczanie ma kluczowe znaczenie dla udanej uprawy rabarbaru, zwłaszcza w pierwszych latach wzrostu, kiedy nadmiar chwastów może zagrozić roślinie. Usuwanie pędów kwiatostanowych jest również istotne, ponieważ osłabiają one roślinę i opóźniają jej wzrost. Co do gleby, rabarbar najlepiej rośnie w glebach żyznych i próchnicznych o obojętnym lub lekko kwaśnym pH, ale poradzi sobie nawet w mniej urodzajnych warunkach, o ile nie będą to gleby gliniaste.
Rabarbar jest bogatym źródłem witamin A, C i E, potasu, kwasu foliowego i błonnika, oraz zawiera magnez, potas, sód, żelazo i wapń. Jednym z jego głównych atutów jest wysoka zawartość antyoksydantów, co czyni go ważnym składnikiem zdrowej diety. Ponadto, rabarbar ma niski indeks glikemiczny, co czyni go odpowiednim dla osób dbających o poziom cukru we krwi.